“Een streefgewicht waarvan ik al 10 jaar niet van kon dromen”
Het spreekwoord ‘liefde gaat door de maag’ wordt nogal eens geciteerd door menig voedingsgoeroe. Dat die berust op keiharde feiten heb ik helaas aan de levende lijve mogen ondervinden. Gedurende enkele jaren kroop mijn gewicht elke jaar met 1 à 2 kilo omhoog. Met soms een uitschieter naar boven en een (heel) enkele keer een klein beetje gewichtsverlies. Dit alles met het resultaat dat er na jaren een getal op de weegschaal stond waar ik mezelf absoluut niet mee kon associëren.
In het verleden had ik al wel het nodige geprobeerd (in mijn optiek dan) door middel van meer sporten, minder vezels, meer groente, minder zuivel, beter ontbijt en minder avondeten. Echter allen zonder ook maar enigszins de wet van de humane zwaartekracht te beïnvloeden.
Na een vakantie waar weer de nodige kilo’s eraan waren gegeten en gedronken, en ik besefte dat het netto resultaat na enkele weken op rantsoen (het welbekende crashdieet) alsnog een paar extra kilo’s zou betekenen, was het (diepte)punt bereikt.
Hierop besloot ik (samen met mijn vriendin) het structureel anders aan te pakken. In onze ogen aten we in de weken dat we ‘op rantsoen’ waren weldegelijk gezond, met veel groentes, zonder veel snoepen en bleven we ver weg van de sausen en de voorgefabriceerde pakjes. Echter het lichaam (zoals wel vaker) vond dit geen reden om gewicht te dumpen en dus wilden we met enige tegenzin en ook een sceptische blik het verhaal van Jonathan aan te horen.
Na een intake gesprek en een confronterend (eet)dagboek was de conclusie dat het qua ongezonde voeding allemaal wel mee viel maar was de portionering en de alcohol het grootste euvel. Geen hogere wiskunde maar je moet je er wel bewust van zijn en worden. Aangezien we beiden het weekend vaak en graag gebruiken voor onze culinaire en sociale behoeftes wisten we van tevoren al dat dit een heikel punt zou zijn.
Echter met de begeleiding en praktische tips van Jona hebben we weinig tot geen echte concessies hoeven doen en bleven de weekenden dezelfde invulling houden. Dit betekende praktisch dat er in de ochtend en middag rekening mee werd gehouden wat er in de avond werd genuttigd. Het veranderde eetpatroon en het uitgekauwde en ‘stichting open-deur’ credo: ‘elk pondje gaat door het mondje’ leverde echter wel het resultaat wat we verlangde. Daar waar we 3 maanden geleden allebei een streefgewicht hadden ingevuld waar we al >10 jaar niet van konden dromen, is nu ineens verdomd dichtbij.
En eerlijk is eerlijk, ook ik bekeek soortgelijke (succes)verhalen met argusogen en kon me niet voorstellen dat het zo makkelijk kon zijn. Maar het deskundige advies, de continue mogelijkheid voor direct (WhatsApp)contact, praktische tips en realiteitsbesef van Jonathan maakt dat het persoonlijke eetplan geen dieet is maar een verantwoorde en bewuste eetgewoonte waar ik en mijn vriendin nog jaren gebruik van kunnen en gaan maken.
