“Verrassend genoeg is het steeds makkelijker om nee te zeggen tegen suiker en ik geniet volop van wat ik wel eet. Doordat suiker geen ruis meer op de lijn veroorzaakt kan ik ineens luisteren naar waar mijn lichaam om vraagt”
Want ik heb het allemaal gedaan. Geen koolhydraten, vegan, PBP, calorieën tellen, talloze weekmenu’s volgen. Werkt allemaal als een trein. Heel even. Tot daar de volgende eetbui komt en ik merk dat mijn relatie met voeding uit balans is. Toen ik een tijd terug weer aan het googlen was naar eetschema’s, succesverhalen en een nieuw dieet viel bij mij het kwartje. Als ik hier niets mee doe blijf ik dit doen tot ik 80 ben. Dus besloot ik voor eens en altijd af te rekenen met al die impulsen om weer het volgende dieet te proberen en mijn relatie met eten. Ik doe alles altijd lekker 200% dus ik ga er vol voor. Maar als ik dan val dan val ik ook hard en de weg terug is dan weer lang.
Samen met Jonathan ben ik op de goede weg, langzaam is mijn eet mind aan het veranderen en geniet ik 100% van een kroket, glas wijn of zeeuwse bolus. Maar is daar meer balans en laat ik de wijntjes, kroketten en gebakjes die geen 10 waard zijn in dat moment staan.
In een opwelling en na een energievretende situatie op privégebied besluit ik Jonathan een bericht te sturen: de komende maand laat ik de suikers staan en ga suikervrij. In deze fase in mijn leven heb ik alle energie nodig. Ik ben het altijd moe, futloos en kortaf zijn zo zat. Nu zijn de kinderen klein en ben ik nog enigszins een jonge paardebloem. Oud en futloos ga ik wel zijn straks als ik (hopelijk) 80 ben. Ik wil weer stralen, mij goed voelen en geen maanden/jaren verspillen met ‘was ik maar of had ik maar. Het leven is te kostbaar.
Dus nee tegen snoep, chocolade en gebak. Om mezelf niet helemaal gek te maken kies ik ervoor om dus toegevoegde suiker te laten staan. Geen honing meer in de yoghurt, geen hagelslag op mijn cracker, geen chocolade bij de thee in de avond. Producten met duidelijk suiker laat ik staan maar ik eet die maand wel een croissant (ja daar zit suiker in) en maak bananencake met rozijnen. Dadels en andere zoetstoffen laat ik staan.
Eigenlijk is het vrij overzichtelijk. Gewoon geen suiker geeft mij in die maand zoveel rust. Namelijk een maand minder keuzes, niet constant de strijd met mijn verstand en mijn foodhart. Maar gewoon constant denken: ik kies nu voor energie en voeding.
Ik ga niet liegen. De eerste 7 dagen krab ik bijna mijn ogen uit van ellende. Wat heb ik bedacht? ik kon mezelf wel wat aandoen. HOEZO geen taart meer? Of die lekkere chokotoff na mijn lunch. Ik kon alleen maar dromen over dropjes, warme chocolademelk en mega tompoucen.
Maar ik voelde ook de effecten van stoppen met suiker. En dat was heftig! De eerste dagen was ik moe, futloos en veel hoofdpijn. Ik voelde mij ellendig. Maar elke keer als ik op wilde geven dacht ik: ja maar dan moet ik er straks weer doorheen. Dus ik ging door. Met support van Jonathan en ik had het al overal rond gebazuind dus ik moest wel doorgaan. Perfecte stok achter de deur blijkbaar.
En wat ben ik blij dat ik heb doorgezet. Tijdens deze maand lees ik ook nog het boek ‘Glucose revolutie’ en ik verslind het boek helemaal. Wat een eye openers staan erin en ik lees vooral hoe je je bloedsuikerspiegel gelijk houdt en door middel van een aantal trucjes kun je je suiker craving verminderen. YES! Daar was ik aan toe.
Verrassend genoeg is het steeds makkelijker om nee te zeggen tegen suiker en ik geniet volop van wat ik wel eet. Doordat suiker geen ruis meer op de lijn veroorzaakt kan ik ineens luisteren naar waar mijn lichaam om vraagt. Ik krijg zin in groenten en ontbijten met volle kwark en notenpasta is ineens geweldig. Het lijkt te mooi om waar te zijn ;)
Waar ik eerder veel last had van een prikkelbare darm is dit nu nagenoeg voorbij! Gewoon geen buikpijn mee, bolle buiken en het gevoel dat ik ziek ben. Mijn huid is verbeterd en ik heb het gevoel dat ik een stuk stabieler ben ook mentaal. En natuurlijk… ook mijn kleding zit losser! Hoewel ik voor mijn gevoel meer at dan eerder voel ik de cm gewoon smelten op mijn lijf. De update foto van de maand zonder suiker is dan ook echt een groot verschil. Er zit maar -3 kilo tussen de 1e foto en de laatste, 3 maanden later maar het verschil in cm is mega! Ik voel me sterker, niet alleen lichamelijk maar ook mentaal. Elke dag voor energie kiezen en voor juiste voeding doet blijkbaar iets heel fijns voor je brein.
Natuurlijk klinkt het nu magisch. Maar het blijft echt werken, als ik een keer suiker eet dan vraagt mijn lijf erna er weer om. Het kost mij dan soms veel wilskracht om hier niet aan toe te geven. Zoals Jonathan mij heeft geleerd… alleen de voeding die een 10 waard is op dat moment eten. Dus ik heb genoten van een goddelijke verse bolus gevuld met zwitserse room uit een piepklein bakkertje die ze zelf maakt. Maar zeg nee tegen de massa smakeloze pepernoten.
En ook ik ga af en toe weer onderuit. Vooral als mijn hormonen aan de deur kloppen. Die nemen blijkbaar mijn ruggengraat mee en ik verander in een monster dat gevoed moet worden met liters chocolademelk, opgeklopte slagroom en knisperende marshmallows. Maar gelukkig heb ik daar Jonathan achter de hand die mij dan zachtjes doch dwingend laat zien dat mijn mind sterker kan zijn en dat soms toegeven aan een craving helemaal niet verkeerd is. Langzaam buigen we samen mijn aangeleerde gedrag en gedachten om. En dat is zoveel waard. Een langdurige goede relatie met voeding en met mijn lijf. Een wens die eindelijk uitkomt door hard te werken, hard te vallen en vooral hard te voelen. Want blijkbaar zitten er heel wat emoties verbonden aan mijn eetpatroon.
Manon
Wil jij net als Manon ook resultaat behalen?
Schrijf je hier in.
Meer resultaten zien?
Klik hier
